Gisteren, toen we terug kwamen van onze trip, werd ons verteld dat de trip van vandaag, naar de Tara Salar, gecanceld was. Het was heel slecht weer geweest in de bergen, en de politie heeft alle wegen afgesloten. Ook konden we niet naar de Altiplanico, omdat daar ook alle wegen waren afgesloten.
Onze trip die op vrijdag gepland stond, is toen naar voren gehaald, omdat we daarvoor niet de bergen in hoeven. We moeten bidden voor beter weer, zodat we morgen wel naar de Altiplanico of Salar de Tara kunnen.
Vandaag dan maar naar de Valle del Arcoiris, vallei van de regenboog. Deze vallei heet zo omdat de rotsen er door de druk en het zoutgehalte allemaal speciale kleuren hebben. Wij waren echter meer geinteresseert in de eerste etappe van de rit. Een klein gebiedje zo’n 45 minuter rijden ten noord oosten van San Pedro de Atacama, waar in het verleden, de Atacamenos tekeningen hebben uitgehouwen in de rotsen. Het zijn vooral veel lama’s, maar
Daarna stappen we weer de bus in en rijden naar Valle del Arcoiris. Hier zien we inderdaad heel speciaal gekleurde bergen. Donker-groene, met witte toppen. Rode met paarse zijden. En als de zon ook schijnt zien we ook geel, en oranje, en dan schitteren de verschillende mineralen in het licht.
Op de terugrit komen we nog in een dorpje, waar rond religieuse festiviteiten een man of 5 leeft. Nu is het verlaten. We maken wat foto’s van een speciale contructie—een hybride kerk-caravan—en gaan daarna weer terug door een stukje groene vallei. Hoewel het vrij groen is in vergelijking met de rest van de omgeven zien we toch links en recht dode ezels liggen, sommige lijken te zijn gemummificeerd, van andere rest niet meer dan een dijbeen.
We zijn zo rond 14h00 terug, en vallen vermoeid op bed. Om ongeveer 17 uur worden we weer wakker, en gaan San Pedro weer in, om wat te eten, en om te kijken of we naar de Altiplanico kunnen, of misschien Tara.
Het is gelukkig niet heel slecht weer geweest in de bergen. Hoewel Tara nog afgesloten is, kunnen we morgen wel naar de Laguna Altiplanico.